Magie van het moment: het wonder

Je staat middenin de mensenmassa. Het dreunen van de bass gaat dwars door je lijf. Je beweegt op de beat, ogen dicht, armen omhoog. Plots bekruipt het je: dat ene moment waarin alles samenvalt – het lijkt wel.. perfect. De menigte beweegt synchroon op de muziek. Iedereen ademt ogenschijnlijk dezelfde cadans. Je voelt je vrij, intens verbonden, ultiem levend en compleet.

Wat gebeurt er precies op zo'n moment?

Volgens filosoof Herman De Dijn (2018) gaat echte verwondering verder dan verrassing of nieuwsgierigheid. Het is een moment waarop iets kleins opeens van absolute betekenis lijkt te zijn. Het gewone verandert in iets bijzonders, simpelweg doordat je stopt met denken, plannen of haasten.

Verwondering gebeurt je, je kunt haar niet afdwingen. Juist door even niet te doen, ontstaat ruimte voor magie. Je bent.

Die ervaring ken je vast ook - misschien op een andere manier. In de vorm van een zonnestraal die door het dichte bladerdek piept en een betoverende glinster in het water veroorzaakt. Of op dat ene moment tijdens een concert, wanneer de muziek je zo diep raakt dat alles lijkt samen te vallen. Het kan gebeuren in je creatieve proces, wanneer een onverwachte ontdekking voelt alsof je de verborgen waarheid vindt. Of wanneer je luistert naar de ademhaling van je kind in dat stille, nachtelijke moment waarop het eindelijk in slaap is gevallen – en een gevoel van diepe liefde je vervult. Of op wereldse reizen, als je een brok in je keel krijgt door de schoonheid van een eeuwenoude tempel of een eenvoudig gebaar van gastvrijheid door die onbekende ander.

Hoe dan ook… Het gaat om kleine, bewuste onderbrekingen van het alledaagse. Kleine pauzes waarin je adem stokt, je zintuigen wakker worden en je hart opent. Momenten waarop ogenschijnlijk kleine dingen groots bij je binnenkomen. Momenten die je niet kunt plannen, maar wel kunt uitnodigen.

Toch vinden we dit lastig.

Want onze dagen zijn gevuld met drukte, prikkels en verplichtingen. Stilte lijkt soms onmogelijk. Maar wat nu… als we onszelf oefenen in het bewust leeg laten van micro-dagdelen. Momenten waarop onze aandacht even nergens heen hoeft.

De Dijn noemt dit het ‘stilvallen van de gewone bewustzijnsactiviteit’. Juist dan opent zich een nieuwe wereld, waarin iets simpels ons diep raakt.

De kracht van zo'n klein wonder is paradoxaal. Juist in het kwetsbare, vergankelijke en onbeduidende ervaren we iets groots, iets oneindigs. Zo'n moment verbindt je instant met het grotere geheel. Het beweegt je en maakt impact – het blijft je bij.

Hoe ruimte te creëren voor zulke ervaringen? Het geheim ligt niet in groots en meeslepend, maar juist in simpel. In minder. Een manier om dagelijks plaats te maken voor leegte. Voor niks. Gewoon even zitten, luisteren, voelen. Of een ommetje maken – nergens heen. Geen verwachtingen. Alleen jij en je zintuigen. Open.

Laat je uitnodigen tot deze kleine, zachte rebellie tegen haast. Geef jezelf toestemming om stil te vallen. En wie weet bots je dan snel weer met ‘het wonder’ – zo’n moment waarop alles klopt. En doe haar mijn groetjes - we ontmoetten elkaar gisteren nog ;-) // Meggy

PS. Wil je een stap verder gaan? Laten we dan een ruimte creëren waar kleine ‘momenten van wonder’ zomaar zouden kunnen ontstaan. We nodigen ze uit! Dat is eigenlijk wat je doet met ritueelontwerp. We trekken ons terug uit de drukte. Voor vijf minuten of een halve dag. We kiezen bewust het wie, wat, waar, wanneer, waarom en hoe. We vertrekken vanuit de situatie – wat er speelt – maar putten minstens zoveel inspiratie uit jouw of jullie waarden, aanwezige emoties en de beweging die je wil maken. Of je nou iets/iemand wil vieren, bedanken, ontvangen of loslaten. Nieuwsgierig? Let’s talk!